Er zijn dus meer dan genoeg dingen die ik wil bezitten en daar is geld voor nodig. In de video die ik in vorig blog heb genoemd worden er meerdere wegen besproken om dit doel te bereiken.
1. Leer over geld. Dat heb ik gedaan. Dus de belangrijkste horde is genomen.
2. Spaar geld. Allemaal leuk gezegd maar ook al spaar ik 20 jaar lang iedere cent die ik binnen krijg dan heb ik nog niet meer dan 20.000 op de leeftijd van 75 jaar en met een inflatie van af en aan 5%. Van die 20.000 kan ik dan nog net een blikje cola kopen. Sparen. Waarvan. Ik mag al blij zijn als ik mijn brood voor die dag kan betalen. Dus zeggen dat ik moet sparen is typisch zo'n uitspraak van iemand die nooit aan de onderkant heeft geleefd.
3. Investeer je geld. Bijv in onroerend goed. Of aandelen. Of crypto valuta. Dan moet je wel geld hebben om te investeren. Daarnaast zijn de marges met investeren zo klein dat je ook nog eens veel geld moet hebben. Ook dit voorstel is niet realistisch.
.jpg)
4. Zet een zaak op of ga de handel in. Ik hou er niet van om aan mensen te moeten vragen of ze alsjeblieft iets van me willen kopen. Daarvoor zat ik ook in de dope. Dan vragen ze aan mij of ze mogen kopen. Maar dat ik mijn hand moet open houden. Alsjeblieft moet vragen. Met dan nog een gedwongen glimlach erbij en persé aardig zijn. Nee, daar heb ik geen zin in. Bovendien merk ik al enige tijd dat geld me niet gegund wordt en dat mijn verkoop van wat dan ook geboycot wordt door de grote goegemeente. Het heeft geen zin dus.
5. Werken. Er is niemand die mij een echt hoog loon gaat betalen en ik ben niet meer in staat om veel te werken. Ook hoogwaardig werk zit er niet meer in. Ik mag al blij zijn als het me lukt om een frikandel te frituren. Verder zit ik snel in de stress en hup, op naar de ziektewet. Ook dit vervalt.
6. De lotto winnen. Gaat niet gebeuren.
7. Projecten. Geen enkel teken van leven op dat gebied anders dan een obligaat knikje.
8. Uitvindingen. Zogenaamd gelooft men me niet en wil die niet kopen maar ondertussen word ik bestudeert alsof er 1 biljoen van afhangt.
Resumerend kom ik tot de conclusie dat "men" alle paden voor mij heeft afgesneden. En mij in een isolement dwingt. Men is te bang voor de mogelijkheden die rijkdom mij zou verstrekken.
Er zit schoonheid in een simpel bestaan. Levend als een "warrior-monk." In armoede levend en dit lot delend met de andere mensen in mijn wijk, stad en mijn collega's. De armoede valt mee. Voor mij dan die 4x alles kwijt is geraakt. Dus ik denk dat ik blij mag zijn dat me nog enige voorspoed wordt gegund. Al denk ik eerder dat de reden daarvoor is dat ze me liever in een gouden kooi willen zien waar ze me uitgebreid kunnen bestuderen dan dat ze me alles ontnemen waardoor ik in een circuit terecht kom waar men geen zicht op heeft.
Plan B
Ik leef mijn leven. Doe net alsof ik dom ben. Geniet van mijn dagelijkse blikje energy drink. Uiteindelijk zal ik sterven. Ga naar de andere kant waar mijn hoger loon wordt uitbetaald. En bezit dan het miljoenvoudige van wat ik ooit heb kunnen dromen.
Tijd gaat voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten