Wanted

 Het peil is snel naar beneden gegaan. Is dit blog aan het begin nog over de grote metafysische vragen, het laatste blog ging over het weekend en de boodschappen doen. Het interesseert toch niemand. Mensen zijn bezig hoe ze de energierekening kunnen betalen en of ze een corona vaccinatie gaan nemen. Een blog op de zaterdag, deze zaterdag, heeft dan ook eigenlijk weinig toegevoegde waarde. Dit weekend staat schoonmaken op het menu als thema. Boodschappen slechts incidenteel met 5 euro in mijn portemonnee en 3 euro op de bank. Daar kan ik dan wel wat energy drinks voor kopen en dan heb ik nog net wat geld over voor brood en beleg. Het is een saai leven. Overleven. Van euro naar euro, van boodschappen naar boodschappen. Af en toe luchten met een wandeling en de rest van de tijd een beetje staren naar een computerscherm. Als groot filmfan geniet ik echter zo goed als elke avond van een goede film die ergens op de vele, mij beschikbare, tv-kanalen wordt uitgezonden. Vanavond de film Wanted. Die heb ik eerder gezien, zeker wel 3 keer, maar een goede film blijft leuk. Als je hem maar niet iedere dag hoeft te zien maar met tussenpozen van zo'n half jaar, en in dat half jaar groei je weer als persoon, word je weer wat wijzer en weer wat volwassener, zodat je de film weer in een ander licht ervaart. Leuk. Echt leuk.

De rest van de dag is gevuld met tijdverdrijvingen. Lezen, studie, gamen en wat bewegen. Zo kom ik de dag wel door. Het is wel allemaal gericht op zelfverbetering. Een doelbewust programma om wijzer te worden. Beter en meer uitgerust met kennis. Maar kennis alleen doet het hem niet. Kennis begrijpen en in een juist kader plaatsen ten einde een soort van wijsheid te vergaren is het doel. Want wijsheid is een belangrijk gereedschap in de uitoefening van leven. Wijsheid hoe je praat en hoe je handelt. Het geeft een voldaan gevoel als ik me in dat mijnenveld van ontmoetingen heb weten te bewegen zonder bommen te hebben laten afgaan en zelfs met aanwinsten kan thuiskomen. Aanwinsten van leuke ontmoetingen. Ervaringen die mijn leven weer rijker hebben gemaakt. Die niet in geld zijn uit te drukken maar weergaloos zijn. Het is niet meer dat 10 confrontaties op een dag moeten aangaan om mezelf een echte man te voelen. Het is meer dat ik het kleine groot maak en juist in de positiviteit van een blik of een enkel woord genoegen ondervind. Dat ik me man voel zonder die overdreven bewijsdrift  maar gewoon door man te zijn. Dat voelt goed. Goed genoeg in ieder geval om mezelf recht in de spiegel aan te kijken en dan te kunnen oordelen dat ik het allemaal wel goed doe. In dat saaie leven. Nu kijk ik overigens niet vaak in de spiegel. Alleen bij het scheren of tandenpoetsen. Ik had een paar spiegels in huis maar die heb ik de deur uitgedaan. Ze gingen me irriteren. Ik was toen ook wel erg dik, dus misschien was het, achteraf, te confronterend. Ik mis ze nog steeds niet. Dus volgens mij ben ik geen narcist. Wel een ongelofelijke zeikerd. Daarvoor ga ik meestal maar niet in discussie. Want wat ik zeg binnen mijn verbale uitdrukkingsvermogen gaat veel over het hoofd heen van mensen. En mensen luisteren liever naar zichzelf dan dat er daadwerkelijk een dialoog plaatsvindt. Dat laatste heeft mij een middel gebracht om dichter tot de mensen te gaan. Luisteren. Mensen vinden het leuk als je luistert ben ik achter gekomen. En ik vind luisteren leuk. Dus dat is een goede combinatie. Ik vind het leuk om te luisteren naar wat mensen te hebben vertellen. Daar ben ik ook geïnteresseerd in. Soms praat ik wel. Omdat ik vind dat ik informatie heb die ik moet delen en met alleen luisteren lukt dat natuurlijk niet. 

Zaterdag: 

1. Schoonmaken. 

2. Boodschappen 

3. Luisteren. 

4. Zelfverbetering. 

Bis morgen Freunde!