Intuïtie

 Als we het gaan hebben over intuïtie komt als eerste het begrip vrouwelijke intuïtie op. Mannen handelen logisch en vrouwen gevoelsmatig. Vrouwen hebben een patent genomen op intuïtie en het is dan ook verboden om als man te zeggen dat je intuïtie hebt. Volgens vrouwen dan. En dat in de tijd dat iedereen het heeft over gendergelijkheid. Tekenend voor deze situatie is dat vrouwen, net zoals andere zogenaamd achtergestelde groepen, wel meer rechten willen hebben maar niets ervoor willen opgeven. Wel de lusten maar niet de lasten. Kinderen krijgen is ook gepatenteerd door vrouwen, en o wee, als je ook maar iets slechts zegt over het moederschap, terwijl het vaderschap wordt beschouwd als een bijbaantje die de man er even bijdoet. Kinderen zijn een last. Een rugzak die je heel je leven met je meedraagt en steeds zwaarder wordt en waar in een eindeloze stroom geld in verdwijnt. Ze beroven je van je slaap. Met janken als ze een baby zijn, constante verzorging als ze jonge kinderen zijn, en nachtenlang wakker liggen van de zorgen als ze eenmaal puber zijn geworden. Voor de lol neem je dus geen kinderen en volgens mij nemen vrouwen alleen kinderen omdat het gewoon het zoveelste accessoire is wat leuk staat. Je weet wel, ze moeten mooie schoenen hebben, nageltjes verzorgd, haren in model, de nieuwste handtas, en dus aan haar hand ook nog een kind. Helemaal modieus. 

In de meeste culturen nemen mensen kinderen als verzekering. Het is de bedoeling dat de kinderen die ze opvoeden wanneer de ouders sterk en krachtig zijn, later zelf opgroeien als sterk en krachtig en dan zorg kunnen verlenen aan de inmiddels verzwakte ouders. Een soort van pensioenvoorziening. Ook zijn kinderen in die cultuur een noodvoorraadje mocht er weer eens een hongersnood uitbreken. Aan kinderen zit niet veel vlees maar wanneer je geen eten hebt is alles welkom als maaltijd. 

Ik dwaal af. Ik ben een man en ik heb intuïtie. Ik ben het bewijs dat mannelijke intuïtie ook bestaat. En als ik het heb hebben anderen het ook. Tot mijn 16e kan ik me niet herinneren ooit intuïtief te hebben gedacht. Wel heb ik angstgevoelen. En die herken ik aan een onrustig gevoel in mijn onderbuik. Ik ben intuïtie gaan ontwikkelen vanuit mijn bezigheden als inbreker. Ik weet niet of ik het nu geleerd heb van de boeven waar ik mee omging of zelf ontwikkeld heb maar we hanteerden een simpel principe: Als iemand van ons groepje ( soms waren we met 2, soms met 3 ) een slecht gevoel had over de klus van die nacht dan werd de onderneming voor die nacht geschrapt. Deze politiek is in mijn ogen verantwoordelijk ervoor dat we zo lange tijd niet gepakt zijn door de politie. 

Intuïtie hanteer ik dan ook in situaties of in het omgaan met mensen. Een gevoelsmatige risico inschatting. En dat heeft een hele hoop problemen voorkomen. En aangezien ik in een wereld leefde waar problemen elk uur opdoken was intuïtie onmisbaar om zonder schade tussen de klippen te kunnen zeilen. Als je leven de inzet is dan zorg je wel dat je alle middelen gebruikt. Zo ontwikkelde ik mijn intuïtie, in combinatie met mijn opmerkzaamheid, instincten en later ook inspiratie.

Ze zeggen dat iedere vrouw mannelijke trekken in zich heeft en iedere man vrouwelijke trekken. Ik beschouw, en dan gaat de eer toch naar de vrouwen, het ontwikkelen van mijn intuïtie als het beklemtonen en versterken van mijn vrouwelijke kant. Ook zie ik mezelf hierin wel als een halve indiaan. 

In mijn psychoses en de aanloop daar naar toe is mijn intuïtie of gevoelsmatig handelen het sterkst geweest. Kwaad en goed onderscheidde ik op de millimeter en mijn handelingen en richting van reizen werden bepaald door de wind. Letterlijk. Tegenwoordig, zoals ik terloops heb vermeld in de column van gisteren, onderdruk ik die intuïtieve gedachten die om actie roepen. Te vermoeiend in mijn ervaring en ik heb zo langzamerhand wel ruimschoots mijn diensten verleend aan de maatschappij. Het mag ook wel eens mij-tijd zijn. Gelukkig is God het daar mee eens en zelden word ik dan ook nog opgeroepen voor actieve dienst. Of je moet het schrijven van een column, de dwangmatige kennisverrijking, en het te pas en onpas oreren van wijsheden en rondstrooien van subliminale zaadjes, als werk zien. Hmmmmm, volgens mij word ik weer eens belazerd door die Ouwe. 

Concluderend: Intuïtie heeft meerdere malen mijn leven gered. Intuïtie zorgt ook dat ik kwaadaardige mensen kan lokaliseren en dus negatieve incidenten kan minimaliseren. En daar proef ik de vruchten van en heb een vruchtbaar leven. Niet zozeer dat ik kinderen op de wereld zet, dat gedeelte laat ik maar aan vrouwen over, maar meer als voortbrenger van positieve levenskracht. Al verschillen daar de meningen over...