Rijk Worden

 Wie niet steelt of erft moet werken tot hij sterft. De aanleiding voor deze column is een droom die ik net heb vlak voor het opstaan waarin een man die ik nog ken uit mijn oude verenigingsleven mij een erfenis toezegt. 

Dromen doe ik niet zoveel meer als een paar maanden geleden. Je droomt om de gebeurtenissen van de dag te verwerken en ik vermoed dat het schrijven van deze column al zorgt dat ik de nodige frustraties kan ventileren zodat er weinig meer overblijft om te verwerken. Dromen zijn er altijd wel, nu eigenlijk minder bewust. Fragmentarisch en een seconde na de droom alweer vergeten. Dat is jammer, want net zoals mijn horoscoop zijn dromen voor me toch wel richtlijnen waarmee ik de route van mijn denken voor die dag mee kan uitzetten. Het is een begin. De laatste tijd heb ik wel dromen die maar blijven doorgaan. Van station naar station, naar een huis, naar de stad, dan de rijksweg op, praten hier, praten daar, enz. enz. Alsof je een week van avonturen beleeft in die droom van 5 minuten. Ook daar herinner ik me weinig van. Mijn laatste droom van die nacht, vlak voor het opstaan, blijft me meestal wel bij.

Een droom van mij, een dagdroom, is rijk worden. Hoewel ik trekken van nihilisme en minimalisme bezit heb ik een groot verlangen naar rijkdom. Overigens is mij geleerd in mijn studie Sociaal Werker dat iedereen wel bepaalde verschijnselen heeft van de diverse psychologische aandoeningen, het is echter pas bij extreme overvloed van die manifestatie dat men zich zorgen moet gaan maken. Als kind ben ik opgevoed met een duidelijk beloonsysteem van een overvloed aan koekjes en cadeaus. Maar aangezien zo goed als iedereen op de wereld rijk wil worden zou ik die wens onafhankelijk van die verwennerij toch wel gehad hebben.

Mijn eerste doelbewuste poging is als ik besluit een beroepscrimineel te worden. Mijn eerdere toekomstplannen om archeoloog of officier in het leger te worden zijn dan allang verdwenen en eigenlijk heb ik geen uitzicht op iets anders. Mijn ouders zijn net gescheiden. Ik leef bij mijn moeder die straatarm is en dan steel ik wat boodschappen uit een fietstas. Terwijl ik de koekjes opeet, de o zo begeerde koekjes, denk ik: "Iedereen kan de tering krijgen. Ik word beroepscrimineel." Zo ben ik gaan leven en ik heb dan ook 13 jaar als een koning geleefd op weg naar mijn doel om miljonair te worden. Dan word ik getroffen door ziekte en verlies ik alles. Ik wijt die ziekte toch wel aan onderdrukte persoonlijke- en familiegeheimen. Op mijn 35e  ben ik weer op geklauterd en leef in behoorlijke weelde. Het is uiteindelijk niet genoeg om al mijn lusten te kunnen bevredigen en ik steek me in de schulden voor meer luxe. Dat blijkt niet zo slim idee te zijn want de jaren daarna, eigenlijk tot op de dag van vandaag, leef ik in armoede om die schulden af te betalen. 

Het stelen en de criminaliteit heb ik ver achter me gelaten. Een bewuste keuze. Maar mijn hoop op rijkdom is nooit verloren gegaan. Al twijfel ik weleens of het bereiken van het miljonairschap of miljardairschap wel een slimme zet is. Maar armoede is ook niet de ideale situatie. Een erfenis zie ik niet gebeuren want mijn familie is of arm, of mag me niet genoeg om maar een tientje te overhandigen.

 Ik heb verschillende ijzers in het vuur. 

1. De lotto winnen. 

2. Ik heb mijzelf in de markt gezet voor $10,000,000,000

 Een eigen zaak opstarten heeft geen nut in mijn ogen. Teveel logistieke inspanning m.n. netwerken, opslagruimte en personeel. Ik heb het geprobeerd en daar ben ik ook zeer trots op maar meer zit er niet in. Ken je kwaliteiten maar ken ook je beperkingen. Op dit moment werk ik voor Jobs-Score als papierprikker en daar verdien ik 5 euro per dag mee. In mijn resterende vrije tijd doe ik voornamelijk aan kennisvergaring en het onderhouden van social media. Mijn langetermijnstrategie is nu dat ik al mijn kaarten erop zet dat ooit een boek van me een bestseller wordt. Het is de bedoeling dat wanneer ik viral ga op de social media of als een boek een bestseller wordt dat dan de verkoopcijfers van alle andere boeken ook omhoog getrokken worden.

Ik heb geen Plan B. Ja, die heb ik wel maar die ligt in de prullenbak. De enigste manier dat ik de kans uitvoerbaar acht dat ik rijk word is Plan A: Schrijven. Dus schrijf ik. En ach, beste lezer, daar heb ik ook wel plezier in. Ik vermaak me wel.