Met het zweet nog op mijn voorhoofd van een lange dag werken zit ik hier eenzaam te typen in mijn smaakvol ingerichte huiskamer nu dienend als kantoor. Ik hoop dat u mijn inspanningen naar waarde zult beoordelen, beste lezer, om weer een schitterende diamant aan u af te leveren vandaag. Al zullen mijn trouwe lezers inmiddels wel begrepen hebben dat deze column meer bedoeld is om mijn exhibitionistische tendensen te bevredigen als de medemens te vermaken. Laten we echter dit puur egoïstisch motief ergens in een hoek zetten met veel schaduw dan kunnen we onverwijld beginnen aan de column met als onderwerp: Reclame.
Toen ik gisteren aan het typen was aan weer een andere column met een YouTube film als achtergrondgeluid werd ik flink geïrriteerd door de interruptie van een reclame, een lange reclame. Het verstoorde mijn flow. Normaal zijn het korte reclames van YouTube van 5 tot 10 seconden maar de laatste tijd hebben ze ook reclames van 6 tot rustig 16 minuten. Dat is een beetje veel voor mij dus moest ik opstaan, mijn werk onderbreken, en dat terwijl ik helemaal lekker bezig was, opstaan, naar de afstandsbediening lopen op de salontafel, deze oppakken, de afstandsbediening dus niet de salontafel, de knop indrukken van reclame afbreken, de afstandsbediening weer terug leggen op de salontafel, weer die hele lange wandeling van 2 meter terug lopen naar mijn bureaustoel, op de bureaustoel gaan zitten, en dan verder. Dat lukte gelukkig wel.
Reclame. Je ontkomt er niet aan in deze wereld. Sterker je wordt er mee doodgegooid. Reclame gaat er vanuit dat we beïnvloedbaar zijn en als iets maar vaak genoeg tegen ons gezegd wordt dat we dat ook doen. Daar zijn letterlijk miljarden ingestopt om dit principe te onderzoeken en u te motiveren iets te kopen wat de fabrikant wilt dat u koopt. Ik ga nu niet op alle psychologische principes in die gebruikt worden maar u mag er rustig vanuit gaan dat hoewel u zich als een onafhankelijk persoon beschouwt u bespeelt wordt als een piano om die handelingen te voltrekken die de producent wilt dat u die voltrekt.
Geld is de smeerolie in de raderen van onze maatschappij. Als u niets koopt moet de fabriek dicht. Heeft u ook geen bezit. Ja, geld, maar met geld kan je weinig doen. Je kan het niet opeten. Je kan er niet in wonen. Het geeft geen licht. En de amusementswaarde is na 30 minuten ernaar kijken wel voorbij. Geld is een middel waardoor dingen kunnen gebeuren. Een toverstokje dat als magie zorgt dat mensen een nieuwe tv of een nieuwe auto krijgen overhandigt. Reclame maken kost geld maar creëert ook geld. Reclame betaalt dat u de krant kan lezen, dat u tv kan kijken, dat u mooie films kan zien.
Dat is niet de reden dat ik bewust, naast het feit dat ik straatarm ben, geen reclamevrij abonnement heb op bijv. YouTube maar ook op al mijn andere apps niet. Reclame in mijn leven is een bewuste keuze. Het zorgt dat ik op de hoogte blijf, bij de tijd zeg maar. Reclame brengt altijd de nieuwste producten met de nieuwste marketing strategieën. Zelden kijk ik bewust naar reclame en als ik reclame kan overslaan dan zal ik dat niet laten. Vaak doe ik zelfs het geluid uit om zo weinig mogelijk indrukken ingeprent te krijgen. Maar ik vind reclame onontbeerlijk. Het houdt me scherp. Ik ben inmiddels 55 jaar, een oud model van de zoveelste generatie Nederlanders, en ik leef en met mij velen van mijn generatie in mijn belevingswereld nog ergens in de jaren 80 en 90. Wil ik toch een beetje up to date zijn dan moet reclame kijken als een verplicht nummer in mijn schema staan. Dus vandaar.
Zelf zie ik me als influencer en dan met name in Afrika waar ik sinds kort 5.000 Facebook vrienden heb. Mijn invloed is zo groot dat als ik Pepsi-Cola aanprijs morgen iedereen in Afrika Pepsi drinkt, en prijs ik deze vrijdag chocolademelk aan dan drinkt iedereen in Afrika zaterdag chocolademelk. Big in Africa! In Azie valt mijn invloed wel mee. Dat is meer een gedeelte van mijn stille aanhang zoals ik ze graag noem. De Aziaten willen de dynamiek eigenlijk omkeren, namelijk dat ik Aziatische producten probeer aan de man te brengen in plaats van artikelen in Azië verkopen. Als befaamde en invloedrijke influencer wil ik niet naast mijn schoenen gaan lopen van verwaandheid. Dat heb ik eerder gedaan en dan heb ik binnen 30 minuten grote bloedblaren op mijn voeten. Zo leer je wel op de harde manier om nederig te zijn.
Ja, beste lezer, de economie is ingewikkeld. Behoorlijk ingewikkeld. Maar ook weer simpel. Iedereen wil geld hebben en het liefst veel geld.
Reclame zorgt dat ik helemaal contemporain bent en het betaalt de rekeningen van de media, en aangezien media onontbeerlijk zijn houdt dat voor mij automatisch in dat reclame onmisbaar is. Als de plevier die het gebit schoonhoudt van de krokodil. En af en toe zit er ook wel een leuke tussen. Mooi zijn ze zeker tegenwoordig. Reclame is wat dat betreft altijd al kunst geweest maar heden geëvolueerd tot Kunst met de grote K.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten